2018 yılında en az 2 bin 656 işçi haklarına sahip çıktığı için işinden oldu. Bu işçilerin bin 26’sı sendikalaşmak istedikleri için atıldı. Buna karşın işçiler mücadeleden vazgeçmedi, geçen yıl eylemlere katılan işçi sayısı arttı İstanbul Havalimanı inşaatında çalışan işçilerin insanca çalışma koşulları için başlattığı eylem, geçen yıla damga vuran eylemler arasındaydı. İşçi sınıfı üzerine bilgi
“Devletin şirketleştiği ve şirketlerin devletleştiği bir dönemde Türkiye’de sınıf mücadelesi zorun öne çıktığı, sert bir çizgi içinde seyredecek. Sosyalistlerinse artık sınıf hareketine çok daha sistemli, güçlü ve etkili müdahale zamanı gelmiş durumda.” Bir rejim inşa sürecindeyiz. Bu sürecin tam merkezinde de çalışma hakkının ağır biçimde ihlal edilmesine, ayrımcılığa dayalı pratikler ve hukuksal düzenlemeler yer alıyor.
1 Mayıs’ın ardından açığa çıkan tabloyu yorumlayan Atilla Özsever, işçi sınıfının artık sürece ağırlığını koyması gerektiğinin altını çiziyor. Çalışma ekonomisi uzmanı Dr. Atilla Özsever’le 1 Mayıs ve sonrasını, ekonomik krizi ve emek hareketinin bundan böyle nasıl bir rota izlemesi gerektiğini konuştuk. Atilla Özsever, yerel seçimlerle birlikte işçilerin, emekçilerin bir hareketlenme içine girdiğini, 1 Mayıs’ın bu
Beyaz yakalılar, plazalarda çalışanlar emek cephesinden sayılabilirler mi? Örgütlü bir mücadele içinde olmadıkları için “işçi” olarak tanımlanmıyorlar. Ancak bu onların güllük gülistanlık çalışma ortamına sahip olduklarını göstermiyor. Kadın çalışan “Burada mevsimler yok” diyor. Yazılımcı Ahmet Gire ise yoga kursları gibi aktivitelerin beyaz yakalılar tarafından daha çok yapılmasının bir nedenini ofisteki yalnızlığın giderilmesiyle açıklıyor. Marx’ın öngörüsü
“Üç Maymun” tiyatro oyunu yazarı ve koordinatörlerinden Kemal Özdemir ile tiyatroyu konuştuk. Geçtiğimiz 27 Mart’ta Dünya Tiyatrolar Günü kutlandı. Ülkemizde tiyatrocuların yaşadığı geniş katmanlı sorunlar düşünüldüğünde çok da şenlikli bir tiyatro günü olduğunu söylemek mümkün değil. Oyunlarını hayata geçirmekte zorlanan, oyunlarını sergileyecek sahne bulamayan, ekonomik, teknik pek sorunla boğuşmak zorunda kalan pek çok tiyatro grubu dağılmak
Günümüzdeki kriz konjonktürünü, 1970’ler ile bağlayan neoliberal politikalardır. Zira neoliberalizm, 1970’lerdeki krize sermayenin verdiği yanıttan oluşur. Dolayısıyla ABD’de patlak veren ve sonrasında küresel etkileri halen görülen 2008 krizini, kapitalizmin 1970’lerdeki yapısal krizi bağlamında ele almamız gerekir. Konuya bu şekilde baktığımızda güncel kriz tartışması açısından üç önemli gelişmeye işaret edebiliriz. “Kapitalizm yürümüyor” – “Başka bir dünya
“Grevler süresince grevci işçiler tren hatlarını durdurdular, otobanlarda yol kapattılar, kamu bankalarının ve okullarının çoğu kapandı ya da iş yapamaz hale geldi. Grevci işçilerin tepkilerinin yöneldiği asli noktalar ise yaşam şartlarındaki kötüleşme ve hükümetin sendikalara saldırılarıydı.” Emek hareketi üzerine çalışmalarıyla bilinen Beverly Silver, Savaş Karataşlı ve Şefika Kumral ile birlikte kaleme aldığı “Yükselen Sosyal Muhalefetin
TOLGA TÖREN yazdı: “Fransız Devrimi’nin sonradan giyotine gönderilenlerinin talebi olan “sosyal cumhuriyet” için… Üretim sürecinde açığa çıkan sömürü yoluyla birikime ya da dolaşım alanında açığa çıkan mülksüzleşme yoluyla birikime karşı… Dünyanın bütün sosyal hareketleri! Birleşiniz!” TOLGA TÖREN Leo Huberman, Feodal Toplumdan 20. Yüzyıla başlıklı kitabında, Karl Marx’ın Kapital’de kullandığı ifadeyle “…kapitalizmin pembe renkli şafak ışıklarının göründüğü” zaman diliminde,
“Peki işçiye yoksulluk reva mı? Üstelik işveren teklifini 250 TL artırsa anlaşma yapılacak. Sanki özel işletme. Bizim vergilerimizle sermayesi oluşturulmuş, kamu hizmeti veren ulaştırma kurumu. İZBAN her bir yolcudan 70 kuruş kâr elde ediyor. Sanki özel işletme.” İZBAN grevi 29. gününde, Cumhurbaşkanı’nın kararıyla iptal edildi. Güya 60 gün erteleme deniyor. Oysa bu süre boyunca taraflar
Netaş’ın hikayesinde direniş de var umut da, kazanım da yenilgi de. Başkaldırının şahı değil, adeta şahbazı da var işçiler için bir “ne yapmamalı” rehberi de. Alpman’ın kitabı, 12 Eylül’ü hükümsüz kılan Netaş grevinin hikayesini anlatıyor. Bugüne dersler çıkarmak şartıyla! Büyük tarihsel olayları anlatırken söze doğrudan gerçekleştiği yıl ile başlamak gibi bir alışkanlık vardır. Netaş için
