Uzun zamandır öğretmenlerin aşılanacağı yönünde duyurular yapıldı ama özel durumların dışında ne öğretmenler ne de okuldaki çalışanlar aşılandı. Her gün “Yüz yüze eğitim ne zaman başlayacak?” sorularını sormaktan ve görmekten bıktık! “Milli Eğitim Bakan’ı gerekli açıklamayı yaptı, yapacak… “ şeklindeki sosyal medya haberlerinden de bıktık! Salgın var ve salgının seyri önemli; bunu anlıyoruz ama elinizde
ARTI TV’de yayımlanan ‘Söz Sırası’ programının konuğu Eğitim Sen Genel Başkanı Profesör Doktor Nejla Kurul oldu. Okulların açılma kararı çok hızlı ve ani gelişti. Şubat ayı sonuna kadar köy okullarımız açılmıştı, 1 Mart’ta da ana sınıflarının ve ilkokulların açılması söz konusu olacaktı. Ortaokul ve liselerde uzaktan eğitime devam edilecekti. Birden bire her şey çok plansız
‘Katılımcıların yüzde 50’si yüz yüze eğitimin başlamasını destekliyor.’ Uzaktan eğitim için yapılan bir araştırmaya göre, katılımcıların yüzde 72’si, tüm öğrencilerin gerekli dijital erişime sahip olmamasının, uzaktan eğitimin önündeki en önemli bariyer olduğunu düşünüyor. Uzaktan eğitim sistemine güvendiğini belirtenlerin oranı ise yüzde 39. İnsani Gelişme Vakfı (İNGEV) ile İstanbul Bilgi Üniversitesi İletişim Fakültesi işbirliğiyle yapılan “Uzaktan
Modern üniversite bir “sciences”, akademi ise bir “studies” kurumudur. Üniversite bilim, araştırma ve giderek uzmanlık, meslek öğretme mekânıdır. Akademi ise hümanizmde ifadesini bulan kaliteli insan, birey, yurttaş üretme mekânıdır. Üniversite öncelikle kendi öğrencisine yöneliktir. Akademin hedefi ise bütün toplumdur, kamudur. Gazete Duvar’da geçen hafta “Üniversite ile akademi aynı kurum değildir” başlıklı bir yazı yazmıştım. Bu
Boğaziçi Üniversitesi’nde olanlar beni, bizi sanırım çoğumuzu ilgilendiriyor, etkiliyor. Küçük bir mekanda, önümüzde küçük bir ekrandan ve “günlük” gelen gazeteleri bir gün sonra okuyarak (malum korona etkisi) izliyorum olanları. Dinlerken ya da okurken akademide yaşadıklarım/yaşadıklarımız da hızla geçiyor gözlerimin önünden. Yaklaşık bir ay önce Yeni Yaşam gazetesine yazmıştım; kayyum rektör üniversitenin kapısında kelepçe, güvenlik ve
“Yüz yüze eğitime ilişkin okullar hazır değil” diyen Eğitim Sen Genel Başkanı Nejla Kurul, öğrencilerin nitelikli eğitim hakkına ulaşabileceği koşulların acilen oluşturulmasını istedi. 1 Mart’ta başlaması planlanan yüz yüze eğitime Cumhurbaşkanlığı Kabine Toplantısı’ndan sonra karar verileceği açıklandı. Valiliklerden yapılan açıklamalarda da illerdeki duruma buna gore düzenleme yapılacağı bildirdi. Eğitim, öğretime yönelik düzenlemelerin 4 ayrı risk seviyesine
Rönesans’tan beri üniversite ile akademi rakip kurumlardır Avrupa tecrübesinde. Üstelik her ikisi de Platonik Akademi’nin varyantları olmasına rağmen. Çünkü her ikisi de farklı varyantlardır. Farkın ilk boyutu üniversitenin “skolastik”, akademinin ise “hümanist” kurumlar olmasıdır. Türkçede “üniversite” ile “akademi”nin birbirinin yerine kullanılan kavramlar olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Akademya, belli bir üniversiteyi değil de, genel olarak üniversite kurumunu
Öfke kendi mükemmel benlikleri ve hayatlarının dışında kalan yönetemedikleri, hor gördükleri ama müdahale edemedikleri her şeyin toplamınaydı. ‘’Hocam internetim çekmiyor sorun yaşıyoruz.’’ ‘’Bahane değil evladım internet olan yere geç.’’ ‘’Hocam ülkede savaş var.’’ ‘’Bahane değil evladım savaş olmayan ülkeye geç.’’ Bu kara mizah tüm çıplaklığıyla bizlerin yüzüne bir şey vuruyor, herkesin bildiği ama kimsenin
Katip Çelebi Üniversitesi’nde rektör, rektör yardımcısı, dekan ve öğretim görevlileri arasındaki 27 kişinin birbiriyle akraba olduğu ortaya çıktı. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Rektörü Saffet Köse, yönetim ve akademik kadrolardan 27 kişi arasında akrabalık bağı olduğunu açıkladı. Bu kişilerden 16’sının ise sınavsız olarak doğrudan şube müdürlüğü kadrolarına atandığı belirtildi. Üniversitedeki akraba kadrolaşması, CHP Milletvekili Mahir Polat’ın TBMM Başkanlığı’na
Türkiye’de Boğaziçi Üniversitesi öğretim üyeleri ve öğrencileri yaklaşık iki aydır kayyum rektör atamasına karşı ve akademik özgürlük talebiyle eylemlerini sürdürüyor. Türkiye’de akademik özgürlük kaldı mı, zaten var mıydı, gibi can alıcı soruları sormadan öğretim üyelerinin eylemlerini bir bağlama oturtabilmek zor. Bununla birlikte, akademik özgürlük -aslında bilimsel özgürlük demek daha doğru bir kullanım- meselesi sadece Türkiye’nin
