Özgür Tiyatro’dan “Ben Marxist Değilim” adlı oyun bu kez de Denizli’li tiyatroseverlerle buluşuyor Özgür Başkaya’nın yönetmenliğini yapıp oynadığı oyun, 01 Aralık 2019 Pazar günü seyircilerle buluşacak. Denizli Merkezefendi Belediyesi Kültür Merkezi ve Nikah Sarayı’nda (Petek Salon) iki kez sahnelenecek olan oyunun saatleri ise 15.00 ve 18.00. Büyük düşünür-devrimci Karl Marx’ın hayatından kesitler anlatan oyun için
Marx’ın kendisi, bir kültür kuramının anahatlarını çizdiyse de böyle bir kuramı hiçbir zaman tam anlamıyla geliştirmemiştir. Örneğin, yer yer edebiyatla ilgili yaptığı yorumlar, bizim bugün Marksist edebiyat eleştirisi olarak bildiğimiz şeyden ziyade, döneminin aydın ve zeki bir adamının yorumlarıdır. Toplumsal konulardaki sıradışı vukufuyla kimi zaman yorumdan öteye geçtiği de olur, ama hiçbir zaman bir kuramın
Neslican Tay, Nevzat Tarhan’ın, “Ölüm ve hastalık sel gibidir, mücadele ederseniz kaybedersiniz” anlayışının aksine, kansere “Bu kadar ileri gidemezsin, sen kimsin” diye seslendi. Ne yapalım, işte böyle “iflah olmaz” çocukları var bu memleketin… Deniz de böyle değil miydi?.. Din, “çaresizlik içindeki insanın dayanağı”dır. Calvin Wells’in Sosyal Antropoloji Açısından İnsan ve Dünyası kitabının (çev. Bozkurt Güvenç, Remzi Kitabevi
David Harvey: “Neo-liberal proje hala hayatta ve iyi durumda. Sorun şu ki, neo-liberalizm artık kitlelerin rızasını aramıyor. Meşruiyetini kaybetti. [Daha önce] neo-liberalizmin devlet otoriterliği ile bir ittifak içine girmeden hayatta kalamayacağını işaret etmiştim. Şimdi neo-faşizmle bir ittifak yolunda ilerliyor.” Çeviri: SiyasiHaber Ünlü Marksist kuramcı David Harvey, The Wire ile yaptığı röportajda, neo-liberal projenin yarattığı sorunlar ile popülist
Çin’de Karl Marx’ın hayatı ve düşüncelerinin anlatıldığı ‘Lider’ isimli animenin birinci bölümü yayınlandı. Marx’ın gençlik üzerindeki ‘çekiciliğini’ artırmak üzere hazırlandığı belirtilen anime, bir günde 2.6 milyondan fazla izlendi. Marksizmin kurucusu, Alman düşünür Karl Marx’ın 200. doğum yılı dolayısıyla ülke ve dünya çapında çeşitli etkinliklere imza atan Çin Komünist Partisi ve anime şirketi ‘Bilibili’ ortaklığıyla hazırlanan
Marx, kapitalist üretimin, “tinsel üretimin bazı dallarına, sözgelimi sanata ve şiire düşman” olduğunu öne sürmüş; üretkenliğe aşırı vurgu yapıp aşırı değer atfeden ve her şeyin nihayetinde ekonomiye ve zenginliğin üretimine fayda sağladığını varsayan burjuva ekonomistlerine karşı, sanatın üretken bir faaliyet olmadığını söylemiştir.[1] Marx’a göre bu ekonomistler, “sabit burjuva fikirlerinin o kadar hükmü altındadırlar ki, Aristoteles’i
TOLGA TÖREN yazdı: “Fransız Devrimi’nin sonradan giyotine gönderilenlerinin talebi olan “sosyal cumhuriyet” için… Üretim sürecinde açığa çıkan sömürü yoluyla birikime ya da dolaşım alanında açığa çıkan mülksüzleşme yoluyla birikime karşı… Dünyanın bütün sosyal hareketleri! Birleşiniz!” TOLGA TÖREN Leo Huberman, Feodal Toplumdan 20. Yüzyıla başlıklı kitabında, Karl Marx’ın Kapital’de kullandığı ifadeyle “…kapitalizmin pembe renkli şafak ışıklarının göründüğü” zaman diliminde,
Günümüzde kapitalist krizlerin nedenlerini analiz ederken çok az sayıda iktisatçının Marx’ın Kapital’ine başvurduklarını vurgulamak gerekiyor. Ancak Marx’ın kapitalist krizleri açıklarken başvurduğu ‘azalan kâr oranları eğilimi yasası’nı görmezden gelenler, sanıldığı gibi, sadece ana akım iktisatçılar değil. A. Shaikh (1), M. Roberts ve G. Carchedi (2) gibi istisnalar dışında, C. Lapavitsas gibi kendilerini Neo-Marksist olarak niteleyen çok
“Kapitalizmin bugünkü düzlemi, sınıfların ortadan kalktığı iddiasını değil, tersine sınıf olgusunun giderek genişlediği, çoğaldığı, bileşiminin çeşitlendiği; kısacası “halklaştığı” bir gerçekliği işaret ediyor.” SiyasiHaber ve Avrupa Forum’da 21 Kasım 2018 tarihinde yayımlanan “21. yüzyılda emek ve direniş üzerine notlar II: Savaş - direniş, ütopya - distopya” başlıklı yazıda, aralarında Beverly Silver’ın da bulunduğu sosyal bilimciler tarafından
Alain Badiou Kapital’in esas başlığının ‘Ekonomi Politiğin Eleştirisi’ olduğu sıklıkla unutulduğundan, Marx çoğu zaman toplumların ekonomik örgütlenmesinin analitik bir düşüncesine indirgenmiştir. Neticesinde de Marx, daimi düşmanlarının ortasında, sosyal bilimlerin akademik koridorlarından bir yazar olarak konumlandırılır. Bu biçimde akademikleştirilmesi esas kendinden sonra gelenlerden, Lenin’den ya da Mao’dan, Marx’ı ayırmayı ve böylelikle ”totaliter” melun akıbetlerinden de onun bertaraf
