Sendikalı oldukları için işlerine son verilen Flormar işçisi kadınlar, fabrikanın önünü üretim alanına çevirmiş durumda. Kadınlar, ördükleri bere ve atkıları satıp direniş bütçelerine gelir sağlıyor. “11 sene bu fabrikada çalıştım. Sonra sendikal hakkımı kullandım diye bizi işten attılar. Ben, 290 günden fazladır bu fabrika önünde oturuyorum. Bizi burada görsünler, direndiğimizi anlasınlar. Yeniden işimize alsınlar. “Bu
Kadınlar 8 Mart İçin İstanbul’dan Seslendi: Gücümüz Birliğimiz 8 Mart Platformu çağrısıyla İstanbul Bakırköy’deki pazar yeri alanında toplanan kadınlar taleplerini yineledi. Mitingde lösemi hastalığına yakalanan Öykü Arin’in annesi Eylem Şen’in gönderdiği mektup okundu. Açlık grevi yapan Leyla Güven telefonla katıldı. İstanbul 8 Mart Kadın Platformu’nun düzenlediği 8 Mart Dünya Kadınlar Günü mitingi, İstanbul Bakırköy’deki pazar
“Bugün Flormar işçilerinin mücadelelerinin başarıyla sonuçlanması sadece Flormar fabrikasında çalışan işçiler için değil, halen devam etmekte olan, hazırlıkları süren ya da henüz ortaya çıkmasa da potansiyel olarak ülkenin dört bir yanında mayalanan bütün işçi direnişleri için ön açıcı olacaktır.” “Direnişin Simgesi Flormar” tanımlaması bana ait değil, Flormar direnişçilerinin sosyal medya hesaplarının kullanıcı adı bu. 14
Kışa işsiz ve haklarından yoksun bir şekilde girdi Flormar direnişçisi kadınlar. Kararlı bir şekilde sürdürdükleri eylemleri 216. gününe ulaştı. Direnişleri, 12 yıl önce Novamed’li 81 kadının 448 gün süren eylemini hatırlatıyor. Gebze’deki kozmetik fabrikası Flormar’da çoğu kadın olan işçiler, düşük ücret ve sağlıksız çalışma koşullarına karşı Petrol-İş Sendikası’nda örgütlendiği için geçtiğimiz mayısta işten çıkarıldı. Bunun
Denizlili kadınlar, direnişte olan Flormar işçisi kadınlarla dayanışmak için 25 Kasım haftası boyunca mektup yazacak. 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü yaklaşırken “Ne yoksulluk, ne sömürü, ne şiddet bizleri bir araya gelmekten vazgeçiremeyecek” diyen Denizlili kadınlar sendikalaştıktan sonra işten atılan ve aylardır direnen Flormar işçisi kadınlara dayanışma mektubu yazacak. “Bugün eşit
Petrol-İş Sendikası ve Nâzım Hikmet Kültür Merkezi 23 Ekim Salı akşamı Gebze’de Flormar işçileriyle dayanışma gecesi düzenliyor. Geceye çok sayıda sanatçı ve aydın ile çeşitli fabrikalardan işçiler de katılacak. Sendikalı oldukları için işten çıkarıldıktan sonra direnişe geçen ve 152 gündür fabrika önünde direnişlerini sürdüren Flormar işçileriyle dayanışma gecesi düzenleniyor. Petrol-İş Sendikası ile Nâzım Hikmet Kültür
Sarkuysan işçisi yazdı: Tüm işçi kardeşlerimizi küçük adımlarımızı birleştirip, büyütmeye çağırıyoruz. Flormar işçileri, Cargil işçileri, 3. havalimanında çalışan inşaat işçileri ve sendikamız Birleşik Metal-İş’te örgütlenen BBS metal işçileri… Ekmeğini biraz büyütmek, biraz daha iyi şartlarda çalışmak, çalışırken ölmemek, tahtakurularıyla koyun koyuna yatmamak için, haklarını arayan, sendikalaşma mücadelesi veren işçi kardeşlerimiz… Hepsi artık yeter deyip birleşip
Yıllarını işçi örgütlenmesi faaliyetlerine adayan, direnişin olduğu hemen her yere koşturan Umut-Sen Örgütlenme Koordinatörü Başaran Aksu, iktidarın ekonomik krize karşı yaptığı tek hazırlığın emek güçlerini kontrol altına almak olduğunu söylüyor. Aksu’ya göre devlet, patron, sarı sendika, dini cemaatler ve yerel mafyöz gruplar tarafından kuşatılmış işçi sınıfının büyük direnişler sergilemesi çok zor ama imkânsız değil. Aksu’ya
Petrol-İş Sendikası yedi kişilik geniş bir heyetle üç gün boyunca Cenevre ve Paris’te temaslarda bulunuyor. Petrol-İş Sendikası Genel Sekreteri Ahmet Kabaca, Genel Örgütlenme ve Eğitim Sekreteri Mustafa Mesut Tekik, Genel Mali Sekreteri Turgut Döşova, ikisi kadın biri erkek üç Flormar işçisinden oluşan yedi kişilik heyet İsviçre’nin Cenevre, ardından Fransa’nın Paris şehirlerinde temaslarda bulunuyor. Petrol-İş heyeti Cenevre’de sendikacılarla buluşup
Sendikalaştıkları için işten atılan Flormar işçileri 115 gündür hakları için kararlı mücadelesini sürdürüyor. Petrol-İş Sendikasında örgütlendikleri için işten atılan Flormar işçilerinin direnişi tüm baskı ve yasaklara rağmen kararlılıkla devam ediyor. Çoğunluğu kadın olan işçilerin direnişi 115 günü geride bıraktı. Direnişin kendilerine çok şey kazandırdığını, her gün yeni şeyler öğrendiklerini söyleyen işçiler, patron kadar hükümete da
