15 Ocak Rosa Luxemburg ve Karl Liebknecht’in bundan tam 101 yıl önce (1919 yılında) hunharca katledilmelerinin yıl dönümü. Türkiye’de daha ziyade sol-sosyalist çevrelerce bilinen ve anılan bu iki sosyalist devrimci Avrupa’da her yılın Ocak ayının ikinci Cumartesi günü gerçekleştirilen büyük bir konferansla (Rosa Lüksemburg Konferansı / RLIC) anılıyor. Bu konferans 1996 yılından bu yana her
Rosa Luxemburg Şubat 1894 Bir proleter bayram gününü, sekiz saatlik iş gününü elde etme aracı olarak kullanma düşüncesi ilk kez Avustralya’da doğdu. Avustralyalı işçiler, 1856’da, sekiz saatlik işgünü lehinde gösteriler yaparak, toplantılar ve eğlenceler düzenleyerek, hep birlikte bir günlük iş bırakmaya karar verdiler. Bu kutlamanın yapılacağı gün olarak da 21 Nisan tarihi saptandı. Avustralyalı işçiler
Tarihten Kadın Portreleri’nde bu hafta hayatının merkezine aldığı sosyalist mücadele ve kadın direnişi nedeniyle işkence edilerek öldürülen bir kadın var: Rosa Luxemburg. “İşçilerin dünya çapındaki kardeşliği, bence yeryüzünün en yüce ve en kutsal şeyi; benim yol gösterici yıldızım, idealim ve vatanım; bu ideale ihanet etmektense, hayatımı vermeyi seve seve kabul ederim!” Dünya sosyalist hareketinin söylemleri
Her şeye rağmen 9-10 Kasım devrimi sonrası iktidarı ele geçiren SPD-Çoğunluk yönetimi, konseyler yönetimini ortadan kaldırarak kurucu meclis kurma amacına her gün biraz daha yaklaşıyordu. Devrim ve Reform Arasında: Devrimin Çatallı Yolları 9 Kasım 1918’de Berlin’de iki ayrı Almanya Cumhuriyeti’nin ilanından sonra amansız bir mücadele başlamıştı. Birçok devrim sürecinde aylar ve hatta yıllar süren iktidar
Almanya’da bugünlerde daha önce görülmemiş bir ilgi ve hevesle devrimin yüzüncü yılı anılıyor… Ancak herkes kendi devrimini anıyor aslında! Dünya Savaşı’nın sonu ve yeni dünyanın inşası Tarihle yüzleşme konusunda örnek ülkelerden biri olarak gösterilen Almanya’da uzun yıllardır 1938 Yahudi Pogromu’nun (Kristalnacht) yıl dönümü olarak anılan 9 Kasım Nazi zulmüyle yüzleşme günü, sekseninci yılında bir başka
“Ya sosyalizm ya barbarlık!” Bu parola, kapitalist medeniyetin derinleştirdiği iklim kriziyle birlikte her geçen gün daha da güncellik kazanıyor. Rosa, yaşamı ve mücadelesiyle, geçtiğimiz yüzyılın kandan ve ateşten harabeleri arasından bize seslenmeye devam ediyor: aşkla, kavgayla, şiirle. Dipçik darbeleriyle kafatası çatlamış, dövülmekten tanınmaz hale gelmiş bedeni, ayaklarına bağlanmış taşın ağırlığıyla Landwehr Kanalı’nın sularında kaybolurken Rosa
İngiltere’de muhafazakâr May Hükümetinin Brexit ile ilgili, Avrupa Birliği (AB) ile uzlaşarak parlamentoya getirdiği anlaşma ezici bir çoğunlukla reddedildi. Bu oylamada iktidar partisinin milletvekillerinin yarıya yakın kısmı da muhalefet ile birlikte “hayır” oyu kullandı. Bu gelişme bir politik krize neden olmadı, zira ardından yapılan güven oylamasında (çok dar bir çoğunlukla da) olsa May Hükümeti güvenoyu
Tam da birilerinin tutarsızlık ve iç çelişki dediği şey, yani o bütünlük, teorisyen, devrimci, kadın ve aşık Rosa’nın bütünlüğü değil mi güzel olan ve Rosa’yı Mısır’da Tahrir Meydanı’na, Türkiye’de Gezi Parkı’na, Fransa’da sarı yeleğiyle Champs Elysees Bulvarı’na çıkartacak olan… “Her devrimcinin bir Rosa’sı vardır” derler… Çünkü Rosa Luxembourg, bir teorisyen, bir devrimci önder, bir kadın
