Amedspor kongresinin en değerli işi, bir yönetim seçmek değildir. Hatta hemen yarın yeterli paraya ulaşmak da değildir. Amedspor kongresinin en öncelikli görevi, sportif faaliyeti her şeyi ile yerelleştirecek bir perspektife sahip olmaktır. Yapmalıdır da. Ama kongre yapmaktan daha değerli olan olgu, kongrenin hangi meseleleri dikkate değer olarak ilan edeceğidir. Her şeyden önce Amedspor, kendisine ‘’gerçeklik’’
Trabzonspor’un bütün meselesi, önüyle arkasıyla, kuzeyiyle güneyiyle şampiyon olmaktır. Hiçbir gündem şampiyonluk hedefinin önüne geçmemeli ve amacı karartmasına izin verilmemelidir. Her şey şampiyonluk ertesine ertelenmelidir. Hani şu klişe deyimle “önümüzdeki maçlara bakacağız.” UEFA ya da başka bir şey, hiçbir şey Trabzonspor’un şampiyonluğundan daha değerli değildir. Trabzonspor, hedef ve amaçlar bahsinde zihnini çatallaştırma lüksüne sahip değildir.
Futbolun pandemiye rağmen icra edilme sebebi ekonomiktir. Ama bütün sektörlerin aynı oranda ekonomik nedensellikleri vardır. Her sektör aynı gerekçeyle pandemi hukukunu ihlal edebilir. Her sektör, aynı ihtiyaçlara binaen karantina koşullarını delebilir. Futbolu başlatma gerekçeleri, diğer sektörlerin gerekçelerinden daha kutsal değildir. Eğer başlatmak iradesi keyfi dayanaklar üstüne bina edilmemişse, bitişi de garanti etmek zorundadır. Hem ahlak
Taktik dehası olmanın ilk ve en garantili yolu, oyuncular üstünde tartışmasız bir sorgulanmaz konum oluşturmaktı. Ferguson bu konum için çok şeyi göze aldı. Daha 1974’te St Mirren’i çalıştırırken, takım kaptanı, arkasından bir kulak işareti yaptığı için, onu takımdan kovmuştu. Öğrendiği ilk ciddi derslerden biri şuydu: “Oyunculara asla bağlanma, çünkü seni arkadan vururlar.” “Çalışma hayatımda sporla
Altmış altı günlük aradan sonra başlayan sözüm ona lig, sırf bu erozyon nedeniyle, eski ligin, yani yarım kalmış ligin devamı değil. Salgın öncesi rekabette oluşan form durumu uçmuş, buharlaşmış. Takımlar salgın öncesi yarışmanın mirasçısı değil. Hakemin düdüğüyle başlayan maçlarda, oyunların karakterini ve ruhunu belirleyen yarışma heyecanı filan değil, tam tersine virüs endişesidir. Oyunun psikolojisini belirleyen
Futbol sistem ve taktik arayışları tarihi bile, futbolun bir okuma meselesi olmadığını anlatır. Futbolu teknik adamlar okumaz. Okur da, okumaz. Çünkü onların işi futbolu üretmektir. Futbol maç başladıktan sonra öyle ayak üstü üretilecek bir ürün değildir. Haftalar, günler boyunca yapamadığınızı mucizevi bir şekilde, oyun başladıktan sonra yapamazsınız. Yaptım diyenler ya yalan söylüyor ya da futbolun
Kalecilik gibi bedenin başka uzuvlarını kullanma özgürlüğüne sahip oyuncuları bir tarafa ayırırsak, temel olarak her oyuncu, aslında her yerde oynamaya hazır olduğunu söyler. “Ben futbolcuyum” demek, her yerde bu oyunu oynarım demektir. Bu noktada ayırım yapmaya imkan veren tek şey, ilişkinin sistem haline getirilmesidir. İlişki ağının taleplerine göre roller dağıtılınca, oyuncular bu görev ve roller
Menotti, futbolun her şeyden önce bir fikir olduğuna inanıyordu; daha doğrusu kendi ifadesiyle “Takımın her şeyin ötesinde bir fikir olduğunda ısrarlıyım; ve bir fikirden öte, bir taahhüt, bir taahhütten öte de, söz konusu fikri savunmaları için bir teknik direktörün oyuncularına aktarması gereken bir dizi kanı olduğuna inanıyorum”… “Biz halkız, mağdur edilmiş sınıflardan geliyor ve bu
Oysa İspanyol’ların buluşu, futbol pratiğine, sadece hücum katkıları sağlamadı, hücumdan daha çok ve kesinlikle savunmayı mükemmelleştirdi. Sonra Klopp adında bir Alman, savunma ve hücumu “anlar” biçiminde tasarlayıp, herkesin iflahını kesecek bir atletik nitelik eşliğinde, karşı presi organize edince, İspanyol tarzının panzehiri de bulunmuş oldu. Aklın bir seviyede, bir tür cömertlikle ilgili olduğunu, uzun zamandır içten
Taraftarın kendisine biçtiği amatör ruh ile endüstriyel futbolun ona biçtiği profesyonel tüketici kimliği arasındaki gerginlik, kimi yöntemlerle bir krize dönüşmeden çözümlenmeye çalışılıyor. Passolig bu buluşlardan biridir. Stadyumların 7/24 hizmet veren mekanlara dönüştürülmesi bir diğer buluşlardan bir tanesidir. Taraftarlık özü itibarıyla “iyi ve güzel” oyundan yana olmaktır. Oyunu tutkuyla sevmektir. Oyuna dair derinden hissedilen, güçlü duygular
